Ik snijd mezelf

Ik vind het doodeng om dit op het forum te zetten maar ik heb hier wel een heel goed gevoel over en ik wil m'n verhaal graag kwijt aan mensen die me niet beoordelen..

Ik snij mezelf, al een paar maanden. Ik doe het op de momenten dat ik het echt even niet meer red geestelijk. Het is voor mij een opluchting, het helpt me relativeren en tot rust komen. Achteraf valt de klap echter altijd harder terug..

Ik heb het nog aan niemand durven vertellen en eerlijk gezegd ben ik dat ook niet van plan. Het geeft me een gevoel van macht, iets waar ik controle op heb. Het is mijn troost geworden..

Pff tis soms allemaal echt niet meer te doen...

Ik begrijp je angst hoor, het is niet niks om zoiets online te zetten. Het is echter volledig anoniem hier. Wij zijn er graag voor jou en ik vind het sterk dat je je verhaal gedeeld hebt.

Weet je misschien nog het moment waarop je besloot om jezelf te snijden? Waarom je er toen op dat moment mee begonnen bent?

Wat goed dat je dit met ons deelt. Het is goed dat je dit verteld, dan kunnen wij je steunen. Je bent niet alleen in deze strijd.

Ik begrijp dat je het lastig vind om dit te delen met een naaste. Heb je wel eens een afspraak met de huisarts gemaakt hierover?

Groetjes Grace.

Ohh ik weet niet hoe het is maar heel goed dat je het verteld, dan krop je het niet op! Sterkte

Dank jullie wel, fijne reacties. Ik heb geen afspraak gemaakt met de huisarts. Ik denk wel dat ik dit van plan ben om te gaan doen. Het word wel erger, soms vertrouw ik mezelf niet meer.

Kate, dat weet ik niet echt meer.. Alsof mijn geheugen dat heeft geblokkeerd..