Hallo iedereen!

Hoi Iedereen!
Ik heb na lang twijfelen toch besloten om hier mijn verhaal te doen, maar ik blijf wel onder de naam 21Heathens.
Ik ben een meid van 19 jaar en ik woon sinds een half jaar samen met mijn vriend in Engeland.
Ik kamp "nu al" 1,5 jaar  met een angststoornis maar als ik terug kijk op mijn leven zie ik wel dat ik er eigenlijk al veel langer last van.
Vorig jaar heb ik zo'n 4 maanden Cognitieve gedrags therapy gehad, helaas heeft dit niet gewerkt.

Sinds een maand is het weer zo erg dat ik ook nauwelijks meer slaap, zoals je wel kunt raden als je ziet hoe laat dit gepost is
3 weken terug ben ik met veel moeite naar de GP geweest hier en mijn klachten uitgelegd en hij was heel duidelijk dat ik alleen therapy kan krijgen en geen medicatie, ik had aangeboden om dan toch eerst therapy te doen maar dan wel met de belofde dat als het niet werkt dat hij dan wel medicatie wil voorschijven. Ik werd gewoon keihard in mijn gezicht uitgelachen. Helaas zorgde dit voor nog veel meer frustratie en nu durf ik zelfs niet naar een andere GP van mij surgery te gaan voor een second opinion.

Dit is mijn verhaal in het kort en het mist heel veel details maar ik hoop dat deze site heel bekend word en heel veel mensen een veilige plek gaat geven om hun verhaal kwijt te kunnen

Shout out naar de beheerder!

Welkom Ik hoop dat je je plekje hier ook kunt vinden en dat er meer mensen komen op dit forum.

Wat rot dat je uit werd gelachen.. Ik snap niet hoe ze zoiets kunnen doen met mensen die het sowieso al wat moeilijk hebben. Lijkt alsof we een beetje in hetzelfde schuitje zitten.

Ik had al gereageerd op je andere reactie maar ik herinnerde me ineens dat hij ook nog echt dingen zei zoals: Als therapy niet werkte dan komt dat echt omdat je niet goed je best hebt gedaan.
Bah wat een vreselijk reactie

Oh jeetje dat is echt onacceptabel.. Ik zou hem vol in zn gezicht gemept hebben denk ik haha. Ging je alleen naar die afspraak, of had je iemand bij je?

Ik ging alleen, ik liet mijn vriend in de wachtkamer omdat ik dacht dat ze me misschien zo iets serieuser zouden nemen... niet dus. Toen ik uit de kamer van heb ik de hele weg naar huis lopen huilen omdat ik zijn reactie gewoon echt niet geloofde!

Wauw dat is echt verschrikkelijk en het spijt me voor je dat die afspraak zo slecht is gegaan. Stomme therapeuten ook.. Maar ik moet zeggen dat dat verhaal mij zo bekend voor komt.

Ik heb na mijn afspraak met de eerste psychologe ook de hele rit naar huis zitten huilen omdat ik me zo ontzettend eenzaam voelde.. Als zelfs een therapeut, iemand die je hoort te helpen, je niet serieus neemt.. Wat moet je dan nog...? Zo zal het misschien voor jou ook wel gevoeld hebben.

Ze keek me schaapachtig en ongelovig aan en zei, "Het lijkt wel alsof je het verhaal van iemand anders verteld, de meeste mensen zouden namelijk allang gehuild hebben."

Alsof ik ervoor kon kiezen om te huilen of niet... Soms wil dat gewoon niet.. Alsof al je tranen op zijn, snap je?

Precies! Ik was ook gewoon half in paniek "als een dokter mij niet serieus neemt wie doet het dan wel?" toen zei mijn vriend(heel lief bedoel wss maar het viel TOTAAL verkeerd "Maybe you just need to get through it yourself, on your own" En toen realiseerde ik me dat hoe vreemd het ook is, het word letterlijk niet gezien als iets waarbij we hulp nodig hebben. En als we hulp hebben en het helpt niet dan zou het onze fout wel zijn.
Ik snap je helemaal, het is zo enorm frustrerend en oneerlijk en het is gewoon kut, om het ff heel asociaal zo te noemen maar zo voelt het wel.

Ik ga nu een poging doen om te slapen, sinds kort heb ik Herbnight, wat me gelukkig wel iets helpt om in slaap te vallen dus hopelijk werkt dat weer! Slaap lekker voor straks en heel veel sterkte!

Wat vervelend om te lezen dat je niet serieus werd genomen bij jouw afspraak met de GP. Ik wil je wel welkom heten bij het forum, en ik vind het fijn om te lezen dat je je verhaal durft te vertellen.

Grace schreef:Wat vervelend om te lezen dat je niet serieus werd genomen bij jouw afspraak met de GP. Ik wil je wel welkom heten bij het forum, en ik vind het fijn om te lezen dat je je verhaal durft te vertellen.

Dankje

Welkom... (:

Dankjewel!